Czerwony, kubiczny przycisk na ścianie obiektu zabytkowego – nieharmonizujący z koncepcją architekta, budzący wątpliwości konserwatora… Do tego nalepka „PRZECIWPOŻAROWY WYŁĄCZNIK PRĄDU”… Niezbędny, czy nie?
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1225) wymaga (zob. § 183) stosowania w instalacjach elektrycznych przeciwpożarowego wyłącznika prądu (PWP), odcinającego dopływ prądu do wszystkich obwodów, z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru. Wyłącznik konieczny w strefach pożarowych o kubaturze przekraczającej 1000 m3 lub zawierających strefy zagrożone wybuchem. Przeciwpożarowy wyłącznik prądu powinien być umieszczony w pobliżu głównego wejścia do obiektu lub złącza i odpowiednio oznakowany. Odcinany przez niego dopływ prądu nie może powodować samoczynnego załączenia drugiego źródła energii elektrycznej (w tym zespołu prądotwórczego), z wyjątkiem źródła zasilającego oświetlenie awaryjne, jeżeli występuje ono w budynku, a także innych urządzeń elektrycznych, które muszą funkcjonować w czasie pożaru (np. system sygnalizacji pożaru, dźwiękowy system ostrzegawczy, stałe urządzenia gaśnicze, wentylacja pożarowa i in.).
Ponadto zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2010 r. nr 109, poz. 719 z późn. zm.), przeciwpożarowe wyłączniki prądu są urządzeniami przeciwpożarowymi i w związku z tym powinny zostać wykonane zgodnie z projektem uzgodnionym przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Warunkiem dopuszczenia ich do użytkowania jest przeprowadzenie odpowiednich prób i badań, potwierdzających prawidłowość ich działania. Dodatkowo PWP powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym, zgodnie z zasadami i w sposób określony w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych, w dokumentacji techniczno-ruchowej oraz w instrukcjach obsługi, opracowanych przez ich producentów. Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.
Tyle wymogi prawa. W praktyce, zadaniem znajdującego się w pobliżu głównego wejścia do obiektu lub złącza – i odpowiednio oznakowanego – przycisku, zwanego powszechnie PWP jest odłączenie zasilania budynku od źródła energiielektrycznej w trakcie pożaru, podczas akcji ratowniczo-gaśniczej. Znak „przeciwpożarowy wyłącznik prądu” musi spełniać wymagania europejskiej normy PN-N-01256-4:1997.
Wyjaśnić należy, że oznakowany, znajdujący się w pobliżu głównego wejścia do obiektu lub złącza przycisk, zawierający także układ sygnalizujący uszkodzenia lub awarie PWP, nie jest urządzeniem odcinającym zasilanie budynku. ??? nielogiczne Aparat elektryczny stanowiący element wykonawczy PWP (sterowany przy pomocy wspomnianego „czerwonego przycisku”) zazwyczaj jest instalowany w rozdzielnicy głównej budynku, zlokalizowanej w pomieszczeniu wydzielonym pożarowo lub rozdzielnicy pożarowej. I to ten aparat realizuje odłączenie zasilania budynku.
Pamiętajmy – przeciwpożarowy wyłącznik prądu należy stosować w budynkach lub strefach pożarowych o kubaturze przekraczającej 1000 m3 lub zawierających strefy zagrożone wybuchem. Nawet, jeżeli jest to obiekt zabytkowy. Należy go właściwie oznakować oraz poddawać przeglądom technicznym i konserwacyjnym nie rzadziej niż raz do roku.
